Σε κάθε εργασιακό χώρο οι εργαζόμενοι εκτίθενται σε μια σειρά από κινδύνους που μπορούν να επηρεάσουν και να απειλήσουν άμεσα ή έμμεσα την υγεία και την ασφάλειά τους.

Ο κίνδυνος ορίζεται ως η εγγενής ιδιότητα μιας επικίνδυνης ουσίας ή φυσικής κατάστασης που ενδέχεται να βλάψει την ανθρώπινη υγεία ή/ και το περιβάλλον. Για την αντιμετώπιση των κινδύνων πρέπει να είναι δυνατή η αναγνώριση και η μέτρησή τους προκειμένου να εκτιμηθεί η επίδραση τους στον ανθρώπινο οργανισμό και να εντοπιστούν οι ανάγκες παρεμβάσεων στους χώρους εργασίας.

Οι επαγγελματικοί κίνδυνοι κατηγοριοποιούνται με βάση εάν ο κίνδυνος οδηγεί ή όχι σε ατύχημα (Ατυχηματικοί και Μη Ατυχηματικοί Κίνδυνοι), με τους πρώτους να διαχωρίζονται σε Έμμεσα και Άμεσα Ατυχηματικούς Κινδύνους.

Οι Έμμεσα Ατυχηματικοί Κίνδυνοι δημιουργούν τις συνθήκες που οδηγούν σε ατύχημα και περιλαμβάνουν τη διαμόρφωση, τη λειτουργικότητα, τη πρόσβαση - εκκένωση, το φωτισμό και το θερμοκρασιακό περιβάλλον του χώρου εργασίας.

Οι Άμεσα Ατυχηματικοί Κίνδυνοι οδηγούν σε ατύχημα και περιλαμβάνουν Φυσικούς, Χημικούς και Βιολογικούς Παράγοντες .

Οι Μη Ατυχηματικοί Κίνδυνοι δεν οδηγούν σε ατύχημα αλλά επηρεάζουν βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα τη ψυχική και σωματική υγεία των εργαζομένων και διαχωρίζονται σε Οργανωτικούς, Ψυχολογικούς και Εργονομικούς Παράγοντες.